Po raz pierwszy wspomniał o nim w 1841 roku Balzac. Łatwo można go rozpoznać po źdźble słomy żytniej, które oryginalnie przeprowadzano przez środek żeby ser się nie łamał. Aby uniknąć podróbek, na źdźble umieszcza się nazwę sera oraz numer identyfikacyjny serowara, dzięki czemu jest ono symbolem jakości i autentyczności. Po wyjęciu z formy ser wydziela płyn, dlatego tez pokrywany jest popiołem z mieszanki węgla drzewnego i soli.